Tepelcorrectie
De meest voorkomende correcties ter hoogte van de tepel zijn de correctie van ingetrokken tepels, de verkleining van te grote tepels of de reconstructie van een tepel na een borstreconstructie.
Ingetrokken tepels
Ingetrokken tepels komen zeer vaak voor. Dit heeft bij sommige dames impact op hun zelfvertrouwen.
De ingreep kan plaatsvinden onder lokale verdoving (of onder algemene verdoving wanneer u de tepelcorrectie combineert met bijvoorbeeld een borstvergroting).
Via een kleine incisie onderaan de tepel worden de melkgangen doorgesneden die de tepel naar binnen trekken. Vervolgens wordt een ‘haltertje’ (een piercing) geplaatst en wordt de tepel weer gehecht. De piercing moet een jaar ter plaatse blijven om te verhinderen dat de tepel nadien terug naar binnen trekt. De juiste diameter van het ‘haltertje’ wordt opgemeten voor de ingreep. U koopt het haltertje zelf aan in een piercingwinkel en geeft het voor de ingreep af voor sterilisatie.
Na de ingreep moet de tepel gedurende een 2-tal weken verzorgd worden met Isobetadine- gel (tenzij u een jodiumallergie heeft).
Als patiënte is het goed om te weten dat de piercing een jaar moet blijven zitten. Zo’n piercing is bij bepaalde bh-types zichtbaar.
Er zijn weinig of geen complicaties met deze techniek. Dames die ervoor kiezen, zijn achteraf meestal heel tevreden.
Verkleining van te grote tepels
Te grote tepels worden soms als storend ervaren of leiden tot schaamte, aangezien het de indruk kan geven om permanent ‘stijve’ tepels te hebben. Voor het verkleinen van de tepels bestaan er verschillende technieken. Deze worden voor de ingreep besproken met u.
De ingreep kan plaatsvinden onder lokale verdoving (of onder algemene verdoving wanneer u de tepelcorrectie combineert met bijvoorbeeld een borstvergroting).
Na de ingreep moet de tepel gedurende een 2-tal weken verzorgd worden met Isobetadine-gel (tenzij u een jodiumallergie heeft).
Tepelreconstructie
Een tepelreconstructie is het voorlaatste stadium in het verloop van het volledige reconstructief proces. Nadien vindt de tattoo van tepel en tepelhof nog plaats.
Een tepelreconstructie gebeurt door een lokale ‘flap’ te maken: de huid wordt op een bepaalde manier geplooid en gehecht, waardoor een tepel ontstaat. Op voorhand tekenen we dit tijdens de consultatie. Zo wordt de ingreep een stuk duidelijker.
We nemen geen weefsel van andere lichaamsdelen. De techniek waarbij een ingreep werd uitgevoerd met de schaamlippen als donorsite, is verouderd.
Een 3-tal maanden na de tepelreconstructie worden de tepel en tepelhof getatoeëerd. De grote moeilijkheid met een tepelreconstructie is het behoud van voldoende projectie. Vaak zien we dat de tepel enkele maanden na de ingreep terug vervlakt.
